Er zijn maar twee standen (gassen en remmen)

18 mei 2015 - Jogjakarta, Indonesië

Vandaag 18 mei begon voor iedereen erg vroeg.  Rond 6 was toch iedereen wel klaar en op weg naar school. Op school aangekomen hebben we meerdere slappe handjes met leraren geschud. Toen was het tijd voor de flag ceremonie. Het was een uur staan in de zon waarbij heel veel werd gezegd en door de Nederlanders helemaal niks door werd verstaan. Er werd een vlag gehesen dat overigens nig verkeerd ging ook en mevrouw hubers moest onverwachts wat zeggen. Na het lange staan gingen wij na een drink pauze naar de leraren kamer waar we ons moesten voorstellen er wat werd uitgelegd. Na deze ontmoeting zijn wij naar de aula gelopen voor  een presentatie.  We werden geplitst na de presentatie maar we kwame al snel weer bij elkaar voor een traditionele muziek les. De kantine voor de pauze was buiten dus ook daar was het warm. De volgende les was dansen. Wij hebben eeb stukje van een traditionele Javaanse dans geleerd en wij hun de macerena. Dat was meteen de laatste les van de dag waarna we na veel onduidelijkheid en wachten naar de vulkaan zouden gaan. Eerst kwamen wij weer samen bij een restaurant voor "lunch". Overgins waren de lerare  hier niet bij.  Een uur later en na vele bochten kwamen we  aan bij een paar tweede wereldoorlog jeeps voor een merapi tour. Dit was het begin van een geweldige tour die vele zulle  blijven herinneren. Met de jeeps door het ruige landschap vol met gaten en keien. Natuurlijk ook niet rustig maar zo hard als het kon. De vulkaan zelf werd mooier en mooier. De eerste stop was een afgebrand huis met foto's van de laatste uitbarsting.  De tweede stop na weer een gezellige maar ruige tocht was super. (Gezellig in de jeep, de jeeps waren te luid om met andere jeepst te praten). Het was een grote steen met geweldig uitzicht op de berg. Hier zijn vele foto's gemaakt. Van selfies tot spring foto's. De laatste stop met het beste uitzicht was bij een bunker waarin meerdere mensen zijn gestorven.  Wer zijn er veel foto's gemaakt waardoor we in het donker terug gingen. Door water en zand kwamen we na een keigave tocht weer aan bij de auto's waarna we helaas weer naar huis gingen.

Foto’s